Capoeira Regional , Angola

Cascao

ZAŁOŻYCIEL CAPOEIRA REGIONAL MESTRE BIMBA

Naprawdę nazywał się Manuel dos Reis Machado. Urodził się w stolicy prowincji Bahia, Salvador w 1900r. Rozpoczał naukę Capoeira w wieku 12 lat w Salvador od Bentiho - kapitana statku handlowego i szefa przedsiębiorstwa żeglugi morskiej w Bahia. W roku 1919 był już Mestre. Chętniej skupiał uwagę na aspektach walki, niż na Capoeira Angola, a o carioca mówił, ze jest zbyt agresywna. Był znanym zawodnikiem. Powiadał, że jesli masz kopnąć martelo lub uderzyć galopante to zrób to tak, jakbyś miał sobie złamać nogę albo rękę. Walczył w zawodach, pokonywał bokserów, zawodników jujitsu. Powiadano, że maksymalna liczba ciosów, jakie wyprowadzał na przeciwnika, to trzy. Jego założeniem w walce było: "umysł ponad siłą".
Nigdy nie uprawiał Capoeira dla pieniędzy, wolał, żeby inni zarabiali na niej, robiąc zakłady. Nie umiał pisać ani czytać, ale był człowiekiem bardzo inteligentnym.
Już jako młody zawodnik zyskał sławę, tak, że biali zaczęli prosić go o lekcje, które odbywały się w domach bogatych ludzi. To był jego sposób na utrzymanie się. Do roku 1932 miał już tak wielu uczniów, że postanowił otworzyć akademię Capoeira. Capoeira wcześniej uczona była jedynie w armii. Mestre Bimba jako pierwszy otworzył szkołę Capoeira, gdzie odbywały się regularne zajęcia. Szkoła ta mieści się niezmiennie w tym samym miejscu: Centro de Cultura Fisica Regional Baiano. Miał wielu białych uczniów (klasa średnia). Było to czymś nowym, bo wcześniej uczyli się prawie tylko i wyłącznie wyznawcy candomblé i czarna klasa robotnicza. Bimba doszedł do wniosku, że Capoeira musi zmienić się w łatwiej przyswajalną dla białych, skoro chcą się jej uczyć. Zaczął więc uczyć swoich białych uczniów w sposób schematyczny. Nikt nie miał problemu z nauką; były grupy początkujące i zaawansowane; każdy ruch był dokładnie tłumaczony; pokazywał, jak robić pułapki i brudne triki; nauka była systematyczna.

W nauce stosował system składający się z określonych z góry ośmiu sekwencji, znanych dzisiaj jako "Sekwencje Bimba", a także wykorzystywał w swojej grze cintura desprezada, polegające na wyrzucaniu do góry partnera, dzięki czemu wyrabiał sobie orientację w powietrzu. Nauczał Capoeira w połączeniu z kulturą Brazylii, zachował elementy candoblé i grę na instrumentach (miał duży talent do gry na berimbau, caxixi, atabaque). Cały czas przemycał elementy kultury, twierdząc, że jest to potrzebne w nauce. Techniki nauczania były bardzo nowatorskie. Istnieje przypuszczenie, że dodał on do nowego systemu techniki bokserskie i judo. Nie było ich wcześniej ani w Capoeira Carioca ani w Angola. Bimba bardzo szanował Mestre Pastinha, ale nie uczył Angola twierdząc, iż ma ona za dużo zbytecznych ruchów.

Nie pozwalał poczatkującym na jej naukę, ale zachęcał zaawansowanych, by próbowali się jej nauczyć. Do dnia dzisiejszego praktykuje się obie rodziny ruchów, Capoeira Regional i Capoeira Angola. To, czego nauczał Bimba wciaż było nielegalne i zakazane. Pewien prawnik (uczeń Mestre Bimba) wpadł na pomysł, aby inaczej nazwać ten system. Wszyscy wiedzieli, co naprawdę ćwiczą, choć używano nazwy "LUTA REGIONAL BAHIANA" (Regionalna Walka z Bahia). U Bimba ćwiczyło wiele dzieci znanych i wpływowych polityków, które zaczęły nalegać na swoich ojców, aby wyszła ustawa legalizująca Capoeira Regional.

Bimba zmarł 5 lutego 1974r w Goiana, niedaleko stolicy. Umierając, miał niewiele pieniędzy, lecz wielu przyjaciół i uczniów. W dniu śmierci planował pokaz w klubie. Mestre Bimba nazywano brazylijskim JIGORO KANO.

MESTRE PASTINHA
ZAŁOŻYCIEL PIERWSZEJ SZKOŁY CAPOEIRA ANGOLA

Naprawdę nazywał się Vincente Joaquim Ferreira. Urodził się 4 kwietnia 1889 roku. Jego ojciec był Hiszpanem, a matka Brazylijką. Mestre Pastinha miał wielki udział w tym, aby Capoeira przetrwała do dziś. Był nazywany "Największym Mistrzem z Bahia". Capoeira uczył się od czarnego Mestre Benidido. Kiedyś Benidido zrobiło się żal, kiedy zobaczył, jak Pastinha został pobity przez starszego od siebie i postanowił go uczyć. Pastinha uczył się bardzo szybko. W wieku 16 lat znalazł pracę w niebezpiecznej dzielnicy jako ochroniarz w kasynie. Był bardzo dobrym wojownikiem, ale miał już dosyć walki w pracy. W roku 1941 otworzył szkołę Angola. Przez cały okres jej funkcjonowania podtrzymywał tradycyjne metody nauczania. Jego nauka polegała na obserwowaniu i naśladowaniu ruchów. Nie miał konkretnej metody jak Bimba. Starał się organizować pokazy dla turystów w hotelach w Salvador Bahia.
Dzięki temu zyskał duże poparcie wśród intelektualistów i ogromnej rzeszy przyjaciół, którzy uważali, że Mestre Pastinha to "skarb kultury czarnych".
Dawało to możliwość kontynuowania swoich idei i dalszego rozwoju. Niestety, po jakimś czasie jego akademię znajdującą się w Largo do Pelourinho, zamknięto pod pretekstem przebudowy.
Obiecano, że dostanie nowy obiekt, ale tylko obiecano.
Został sam w małym ciemnym pokoiku, stracił wzrok i przyjaciół.
Zmarł w 1981 r.
Wychował dwie znakomitości: Mestre Joao Grande
i Mestre Joao Pequeno.